Biora odziedziczyli ziemie po dwóch zniszczonych lajonickich księstwach. Podzielili je na siedem baronii, nad którymi panują członkowie najpotężniejszych rodzin Ligi Północnej.
Niemal połowę ziem Rodu stanowią baronie Gustawa Biora. Stanowią one całą wschodnią i południową granicę. Choć zamieszkane głównie przez Lajonitów, Amourville i Aude, będące miejscem zbierania się Wiecu, są lojalne. Z pobliskiego Are obserwuje je uważnie sam Gustaw. Utrzymał on dożywotnie lajonickie urzędy, ale gdy tylko się zwolnią, zmienia je na bjorskie odpowiedniki. Stolice baronii to piękne i wielkie miasta. Prym wiedzie Nowe Are, zbudowane wedle zwyczajów Biora, z potężnymi państwowymi pałacami i domami z bali. Ustępuje ono jednak pod względem uroku portowi i głównej przeprawie do Combrai, jaką jest piękne miasto Amourville.
Baronia Rit jest częścią włości Bernarda Biora, wielkiego przeciwnika Gustawa. Tu młody władca buduje swą potęgę, ściągając osadników i zawiązując przyjaźnie z lokalną szlachtą. Wciśnięte między Góry Zmierzchu a rzekę Ys ziemie są urodzajne i rozległe. Dzięki dobrym drogom i transportowi rzecznemu rozwijają się szybko. Wielki bjorski projekt przekopania kanału między Ys a Wistacią to wielka nadzieja barona. Na północ od stolicy warto tu odwiedzić bogate miasto Mesele. Mieszkają w nim Biora, Realmici i Lajonici. Ryzykanci zbliżą się też do brzegów Ys, tam gdzie zatopiła stolicę księstwa Laurgais. To niebezpieczne, ale ponoć bajeczne miejsce.
Odcięta od pozostałych górami i rzekami, południowa baronia Vere musi mierzyć się z mrocznymi zagrożeniami. Często widuje się tu potwory. Cień Gór Zmierzchu kładzie się nad tą krainą, a położone niedaleko od jej granic ruiny stolicy księstwa Agenais to podobno siedlisko istot Szarości, duchów i nieumartych. To źródło ciągłych zmartwień dla barona Albrechta Koss i jego żony Mileny. Zwłaszcza, że oprócz nielicznych kupców odwiedzają ich ziemie tylko najemnicy i straceńcy.
Baronia Wzgórzan to dziwny kraj. Została oddana w zarząd tysiącu ocalałych rycerzy Księstwa Wzgórz, słynnej Żelaznej Kompanii, która uratowała kilka razy plany Gustawa Biora w czasie jego słynnego marszu na północ tuż po Końcu Świata. Wzgórzanie, cywilizowani krewni Górskich Klanów, stworzyli z tych nieurodzajnych, pokrytych wapiennymi wzgórzami ziem, silne państewko. Nowy baron tych ziem, Victor Heth Biora, musi się liczyć z Radą Stu – przywódcami najpotężniejszych rodzin upadłego Rodu. Kraina ta rozwija się niezwykle szybko, a dzieci żołnierzy powoli zaczynają wchodzić w wiek dorosły. Wkrótce ludzi z Księstwa Wzgórz będzie dużo więcej, niż Biora by chcieli. Poza stolicą nie ma tu wiele do zwiedzania. Może poza budowanymi przez Wzgórzan niewielkimi zamkami na licznych wzniesieniach.
Na koniec warto wspomnieć o baronii Belege. Leży ona na północnym zachodzie. Jej tereny są w większości pokryte lasami, które ciągną się aż za rzekę, na ziemie niczyje między Biora a Laine. Samą baronię zamieszkuje bardzo wielu Realmitów. Półelfia szlachta przenosiła się w ostatnich latach z całego Imperium do tej krainy. Tej chwili Biora stanowią tu mniejszość a wielki port Belege to miasto realmicko-lajonickie. Choć włada nim Bernard Rit Biora, to miejscowa szlachta i miejski patrycjat mogą z nim dyskutować losy prowincji.
|
